معرفی نت چوب صندل / صندل
دسته بویایی : چوب و مشک
مشخصات بو: چوب شرقی، شیری، نرم، محکم که دارای عطر و بوی دلپذیر است. از چوب صندل در هند بیشترین و بهترین استفاده ها شده و در حال حاضر به دلیل کمبود مواد طبیعی و به دلیل انقراض عطرها تا حد زیادی کاهش یافته است (این گونه برداشت محافظت شده دارد، زیرا در معرض خطر می باشد ). چوب صندل استرالیا و چوب صندل Caledonian ، گونه های مختلف با مشخصات بوی تند می باشد.
روغن صندل دارای یک رایحه شیرین و چوب است و یکی از ارزشمند ترین مواد تشکیل دهنده آن می باشد. چوب صندل از درخت صندل به دست می آید. چوب صندل زرد رنگ بوده و همچنین دارای دانه های ریز می باشد. صندل برای مدت طولانی عطر خود را حفظ می کند. چوب صندل برای عطر، حکاکی، پزشکی و مراسم مذهبی ارزشمند است. این ترکیب در آماده سازی انواع ترکیبات عطر به ویژه عطرهای هندی مانند حنا، گلاب، یاس استفاده می شود و اسانس های طبیعی از تقطیر چوب صندل حاصل می شوند.
نام متداول:
چوب صندل، چوب صندل هند، چوب صندل معطر، صندل چوب سفید
نام گیاه شناسی: صندل سفید
گروه: خانواده صندل
منشاء: هند، اندونزی، سیلان، استرالیا، جزایر اقیانوس آرام و غیره. بهترین کیفیت صندل از جنگل های هند و بیشتر از کارناتاکا، میسور، تامیل نادو، کرالا و آندرا پرادش می باشد.
نوع گیاه: چوب
روش استخراج: تقطیر
رنگ: نارنجی طلایی با رنگ قهوه ای
پایداری: متوسط تا زیاد
پایه ی عطر
قدرت عطر: متوسط
استفاده از چوب صندل به 4000 سال پیش و هند، مصر، یونان و رم می رسد. بسیاری از معابد و سازه ها از صندل ساخته شده اند. در مصر، مردم آن را برای شستشوی بدن استفاده می کردند.
پیشینه
در هند، مردم اعتقاد داشتند که موریانه ها هرگز به چوب صندل حمله نمی کنند. به همین دلیل، آنها آن را یک نماد حیاتی دانسته اند. چوب صندل از زمان پیش از تاریخ بوده و بخشی از سنت های مذهبی و معنوی هند بوده و به طور موثر به عنوان یک طب سنتی از زمان های قدیم استفاده شده است.
زیستگاه
درخت صندل بومی مناطق کوهستانی جنوب هند و مجمع الجزایر مالایی است. زیست شناسان، این درخت را بعنوان بومی در جنوب شرقی آسیا توصیف می کنند و توسط تجار وارد هند شده اند. حدود 90 درصد از تولید جهانی چوب صندل از هند است.
گیاه شناسی
درخت صندل یک درخت همیشه سبز کوچک بوده که ارتفاع آن 18 متر و عرض 2.4 متر است و شاخه های سفت و محکم دارد. این درخت به بلوغ کامل خود در 60 تا 80 سال می رسد، یعنی زمانی که مرکز تنه (چوب قلع) به بالاترین مقدار روغن خود برسد.
چوب صندل سفید و بی بو بوده در حالی که چوب قلع قهوه ای مایل به قهوه ای و به شدت تشنه است. برگها 3.5 تا 4 سانتیمتر طول دارند، بیضوی، نازک و لبه دار هستند و دارای گل خوشه ای و دوجنسی به رنگ بنفش با قهوه ای است. 4 پرچم دور از هم دارد. درختان صندل تقریبا به طور انحصاری در جنگل های کارناتاکا، تامیل نادو، کرالا و آندرا پرادش (هندوستان)، جزایر تیمور، اندونزی و غیره رشد می کنند. درخت صندل را قطع نمی کنند، اما در فصل بارانی از ریشه درمی آورند و دارای اسانس گرانبها است. بهترین کیفیت روغن متعلق به استان هندی ماسور و تامیل نادو می آید.
ترکیب با دیگر مواد
چوب صندل به خوبی با اکثر روغنها مانند میخک ، اسطوخودوس، شمعدانی، نعناع هندی، یاسمن، بنزن، ترنج، مریم گلی، گشنیز، سرو، زعفران، کندر، صمغ، لیمو، فلفل سیاه و نعناع ترکیب ترکیب می شود.
رایحه
چوب صندل دارای رایحه ای خوش می باشد. روغن آن دارای رایحه ی چوب بوده و ماندگار می باشد و رنگ آن زرد و طلایی کمرنگ است.
ترکیبات شیمیایی
چوب صندل حاوی 80 تا 90 درصد الکلهای ترپنوئید شامل A و سینتول B 67 % که از دو کربن سوزوکرپنیک اصلی تشکیل شده است و دارای اسانس سنتلیک و ترستآنتالیک، آلدهید، پتروکارپین و هیدروکربن ها، ایزوالریک آلدهید، سانتون می باشد.
استخراج
روغن چوب صندل با استفاده از تقطیر چوب پودری خیس شده در آب برای حدود 48 ساعت بدست می آید. تقطیر با فشار بخار 1.4-2.8 کیلوگرم / cm2 برای 48-75 ساعت انجام می شود. محتوای روغن حدود 10 درصد از ریشه ها و 1.5 تا 2 درصد مخلوطی از چوب می باشد.
استفاده
عطر
عطر چوب صندل دارای خواص آرامش بخش است و همچنین باعث کاهش استرس و ایجاد خواب آرام می شود. این عطر قوای جنسی را افزایش می دهد. روغن چوب صندل پایه ی عطر است. عطر چوب صندل بسیار طبیعی است و با رایحه های دیگر چوب ها متفاوت است. در نسبت های کوچکتر برای افزایش رایحه ی سایر عطرها عالی می باشد. روغن چوب صندل به طور گسترده ای در صنعت لوازم آرایشی استفاده می شود و گران است.
کاربرد عطر
چوب صندل در سیستم های پزشکی سنتی مانند طب چینی و علم شفا در هند کاربرد دارد که به عنوان آیورودا شناخته می شود. چوب صندل معمولا برای لوازم آرایشی و محصولات مراقبت از پوست استفاده می شود، که برای پوست های خشک، ترک خورده و آکنه مفید است. این مناسب برای تمام انواع پوست بوده و غیر سمی است.
استفاده معنوی
چوب صندل در شیوه های مختلف در سنت های مذهبی هند استفاده می شود. این برای مراقبه و آرامش و تمرکز ذهن انسان مفید است. این به عنوان بخور در معابد و محراب شخصی برای یادآوری ما از عرصه های معطر آسمان ها استفاده می شود. خدایان مختلفی از چوب صندل ساخته شده و سپس در حرم یا معبد نصب می گردند و یا بر روی محراب خانه قرار می گیرند. هنگامی که چوب صندل فراوانتر بود، چوب برای ساخت بخش هایی از معابد استفاده شد. قطره های روغن چوب صندل می تواند بر روی پیشانی و یا بین ابروها قبل از آغاز مراسم مالیده شود. به این ترتیب، آن مرحله ای تنظیم کرده و ذهن را آماده نموده تا سفر درونی خود را آغاز کند. این درمان همچنین برای مدیتیشن استفاده می شود.
استفاده های دیگر
چوب صندل به عنوان یک چوب برای حکاکی بسیار ارزشمند است و همچنین برای ساخت سوغات و موارد دیگر که نیاز به کار خوب دارد مورد استفاده قرار می گیرد. در هند، چوب صندل به خصوص برای اسباب بازی استفاده می شود؛ چوب به طور عمده از برش ها و درختان نابالغ به دست می آید. خاک اره ی چوب قهوه ای که برای تقطیر تهیه شده ، به اندازه کافی ارزشمند است و برای استفاده به عنوان بخور برای اهداف مذهبی و همچنین برای لباس و کابینت ها استفاده می شود.