معرفی نت کهربا / ماده ای در روده ی نهنگ
دسته بویایی : مشک، عنبر و عطرهای حیوانی
مشخصات بویایی: رایح ای شیرین و گرم و اغلب ترکیبی از گل حنا، ، بنزوین، وانیل، حسن لبه دارد و به عنوان رایحه ای شرقی است.
کهربا: به خاطر جذابیت و فضیلتش مورد تحسین واقع شده و آنقدر نام های مختلفی دارد که می توان در مدح آن شعر سرود. نام هایی مانند اشک خورشید، روح ببر، عسل سخت، نور پراکنده، پنجره به گذشته، طلای شمال اروپا و بسیاری دیگر دارد. به گفته دانشمندان، کهربا به صمغ فسیل شده ی درختان گفته می شود که در طول میلیون ها سال شکل گرفته است.
دانه های کهربا
روی میز شیشه ای
درخشان همچون خورشید هستند
این رزین معطر نیز به عنوان سنگهای آلی شناخته شده و رزین سخت شده از Pinus succinifera و درختان دیگر در حال حاضر منقرض شده اند. کهربا مورد علاقه ی دانشمندان و مردم قرار گرفت، زیرا بقایای گیاهان و حشرات به دام افتاده را نشان می دهد و بر اساس تحقیقات، آنها میلیون ها سال سن داشتند. از این رو، ما نه تنها در مورد وجود زندگی بر روی زمین یاد گرفتیم، بلکه در مورد منشا کهربا نیز می دانیم.
بیشترین جاذبه های جهان در محدوده 30-90 میلیون ساله قرار دارند، با این حال، قدیمی ترین کهربا 345 میلیون ساله است. رزین نیمه فسیلی یا کهربا زیر فسیلی Copal نامیده می شود. در حدود 3،000 نمونه فهرست شده از ترکیبات هسته ای از حشرات، عنکبوتیان، حیوانات کوچک و گیاهان وجود دارد. با این حال، شایع ترین و شگفت انگیز ترین حشرات و برگ هادر کهربا موجود بوده است.
صحبت از منشاء کهربا است که در تقریبا در هر قسمت از جهان یافت می شود. در حالی که بیشترین ذخایر کهربا در اروپا وجود دارد که حدود 50 نوع رزین های فسیلی با سنین مختلف است. کهربا از منطقه بالتیک، که به عنوان بالتیمور نیز شناخته می شود، دارای کیفیت بالا و شفافیت خاصی بوده و همه بیشتر به دنبال آن هستند. این کهربای درخشان زرد رنگ می باشد. کهربا برای جواهر سازی بهتر است و سوکسیتین در لاتین نامیده می شود. از سوی دیگر، کهربا مکزیکی، نتیجه رزین های برگ درختان است و به طور گسترده ای در جواهرات استفاده می گردد. قدیمی ترین رزین های شناخته شده فسیلی آسیا (گاهی اوقات قطعات در اندازه سر) در برمه یافت می شود. آنها اغلب مات، قهوه ای تیره، گاهی قرمز و زرد هستند. در آفریقا، مردم محلی، به ویژه زنان، از آنها برای ساخت دکوراسیون و طلسم استفاده می کنند. در سیسیل و در شمال ایتالیا رسوبات رزین های فسیلی قرمز و زرد تیره از درختان خانواده Cupressaceae به نام کهربای دریایی یافت می شود. قدیمی ترین کهربا در ساخت دکوراسیون استفاده شده است. کهربا در رنگ های مختلف مانند نارنجی، زرد، قرمز، سبز، قهوه ای، سفید، آبی و تقریبا سیاه رنگ بوده و ممکن است شفاف یا ابر و بادی باشد. تنها کهرباهای شفاف از زرد کم رنگ تا تیره و قهوه ای مایل به زرد هستند.
قبل از ذکر پیشینه ی بیشتر، من همچنین باید کهربا را در میان رایحه های رایج قرار دهم. Gottschalk می نویسد که از کهربا عطر به دست می آید و ترکیبی از بنزوئین، گل حنا و وانیل است و رایحه ای گرم، کمی کمیاب دارد و بوی چوب می دهد و در ترکیبات مختلف ظاهر می شود. با یک ترکیب پایه ای از کهربا و اوود در Amber Oudh Rasasi، آن رایحه ای تلخ پیدا می کند. بهترین حالت مناسب را می توان یک آویز طلای طراحی شده از کهربا دانست که در یک زنجیره طلای سنگین آویزان شده است و اینگونه زیبایی کهربا کاملا احساس می شود.
طلا و جواهر، زیورآلات، گردنبند و حتی تاس از کهربا ساخته شده اند. نرو همچنین گروهی را به اسکاندیناوی برای پیدا کردن "طلای شمالی" ارسال کرد، که منجر به ایجاد مسیرهای مهم جدید تجاری برای امپراطوری شد. اتاق کهربای روسی یکی از بهترین آثار تاریخی محسوب می شود و از عجایب هشتم جهان است. اتاق کهربا مجموعه ای از دیوارهایی با کهربا بوده که در سال 1701 ساخته شده است. این اتاق کهربا در سال 1701 در کاخ چارت اتنبورگ، خانه فریدریش I، اولین پادشاه پروس و به در خواست همسر دومش سوفی شارلوت
ساخته شد. در 1717 آن به روسیه تزار پطرس بزرگ، از طرف پروس داده شد و شش تن کهربا در دیوار های تزئینی آن به کار رفته است. در سال 1755 برای اولین بار در کاخ زمستانی نصب شد و سپس به کاخ کاترین توسط تزارین الیزابت منتقل شد. این یک دکوراسیون کامل اتاق از پانل های کهربا با برگ های طلایی و آینه است. اتاق کهربا در سال 1945 نابود شد و باعث شد که آن اتاق کهربای سوخته نام گذاری شود. دوباره در سال 1975 بازسازی شد و تا سال 1979 همچنان ادامه داشت و در سال 2003 به طور عمومی برای عموم باز گردید.